Duik #443: Jeff Davis
Dit was de laatste duik van de december trip in 2016. Zo'n laatste duik zorgt toch altijd voor een wat melancholisch gevoel. Een soort van vooruitgeschoven heimwee. Je bent nog niet thuis maar hebt nu al heimwee naar het vakantiegevoel.
Dit keer waren we een kleine twee weken op Bonaire en dit was de 25e duik deze trip. Dan heb je geen klagen maar.................het duiken op Bonaire gaat me nu eenmaal niet vervelen.
M'n vrouw waar ik normaal mee duik wilde liever nog een kleurtje voor de Kerst opdoen. Geen probleem. Een fietsmaatje van me was ook op Bonaire en die wilde mij wat graag begeleiden op m'n laatste duik.
M'n maatje en ik hebben allebei enige ervaring in bergsport en dat is voor deze duik wel handig. Deze duikstek ligt ten noorden van de hotels en je kan de auto aan de weg parkeren. Dat is slechts een paar meter van de zee maar om echt bij het water te komen is toch even een lastige afstap.
Sterke beren met stevig schoenen stappen hier wellicht zo omlaag maar beter is het om geen risico te nemen. Gewoon de eerste duiker omlaag. Setjes een voor een op de rand en omlaag tillen. Andere duikers omlaag en dan de setjes aan.
Als je hier valt kan je je lelijk bezeren en dan gaat Jeff Davis (niet te verwarren met) je echt niet meer helpen. Deze wetenschapper (+1989) heeft een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van de duikgeneeskunde en daar heeft deze stek zijn naam aan te danken.
Overigens geen stek waar je het jezelf moeilijk hoeft te maken. Strikt genomen loopt het rif tot onder de 40 meter maar juist het stuk tussen de 10 en 15 meter zorgt voor een leuk uurtje onder water. Minder diep betekend ook meer minuten en als je fotografeert is dit een duik waar je niet moet zwemmen maar lekker kan "hangen".
Naast leuk klein spul als flamingotongen een aantal murenen, garnaaltjes, nieuwsgierige papegaaivissen en French Angels die je volgen en wellicht te vaak gevoerd zijn.
Op 60 minuten gaf ik mijn maatje het teken om terug te gaan en "botste" we nog even tegen een schildpad aan. Zo'n encounter maakt het vooruitgeschoven heimwee gevoel alleen maar erger en hoewel ik een paar foto's van het beestje heb gemaakt, heb ik vooral nog even een aantal minuten intens van haar aanwezigheid genoten. Wat een heerlijke beesten zijn dit toch!
Een heerlijk gevoel om mee uit het water te stappen en een inspiratie om te sparen voor de volgende trip.
Duik #443
Jeff Davis (Bonaire)
Datum: 18 december 2016
Diepte : 16 meter
Duur : 69 minuten
Notitie : Murenen (3), Schildpad
Dit keer waren we een kleine twee weken op Bonaire en dit was de 25e duik deze trip. Dan heb je geen klagen maar.................het duiken op Bonaire gaat me nu eenmaal niet vervelen.
M'n vrouw waar ik normaal mee duik wilde liever nog een kleurtje voor de Kerst opdoen. Geen probleem. Een fietsmaatje van me was ook op Bonaire en die wilde mij wat graag begeleiden op m'n laatste duik.
M'n maatje en ik hebben allebei enige ervaring in bergsport en dat is voor deze duik wel handig. Deze duikstek ligt ten noorden van de hotels en je kan de auto aan de weg parkeren. Dat is slechts een paar meter van de zee maar om echt bij het water te komen is toch even een lastige afstap.
Sterke beren met stevig schoenen stappen hier wellicht zo omlaag maar beter is het om geen risico te nemen. Gewoon de eerste duiker omlaag. Setjes een voor een op de rand en omlaag tillen. Andere duikers omlaag en dan de setjes aan.
Als je hier valt kan je je lelijk bezeren en dan gaat Jeff Davis (niet te verwarren met) je echt niet meer helpen. Deze wetenschapper (+1989) heeft een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van de duikgeneeskunde en daar heeft deze stek zijn naam aan te danken.
Overigens geen stek waar je het jezelf moeilijk hoeft te maken. Strikt genomen loopt het rif tot onder de 40 meter maar juist het stuk tussen de 10 en 15 meter zorgt voor een leuk uurtje onder water. Minder diep betekend ook meer minuten en als je fotografeert is dit een duik waar je niet moet zwemmen maar lekker kan "hangen".
Naast leuk klein spul als flamingotongen een aantal murenen, garnaaltjes, nieuwsgierige papegaaivissen en French Angels die je volgen en wellicht te vaak gevoerd zijn.
Op 60 minuten gaf ik mijn maatje het teken om terug te gaan en "botste" we nog even tegen een schildpad aan. Zo'n encounter maakt het vooruitgeschoven heimwee gevoel alleen maar erger en hoewel ik een paar foto's van het beestje heb gemaakt, heb ik vooral nog even een aantal minuten intens van haar aanwezigheid genoten. Wat een heerlijke beesten zijn dit toch!
Een heerlijk gevoel om mee uit het water te stappen en een inspiratie om te sparen voor de volgende trip.
Duik #443
Jeff Davis (Bonaire)
Datum: 18 december 2016
Diepte : 16 meter
Duur : 69 minuten
Notitie : Murenen (3), Schildpad
Reacties
Een reactie posten